OnePlus 7, analyse en ervaring na een maand gebruik

OnePlus flirt al generaties lang met de high-end, het begon met een oorlogsverklaring met zijn zogenaamde "vlaggenschipmoordenaar"; maar beetje bij beetje is hij geworden wat hij gezworen had te vernietigen. De gok voor dit jaar is de OnePlus 7 Pro, een terminal waarvan de technische set op het hoogtepunt van de high-end staat voor een lagere prijs. En dit zou daar kunnen blijven; maar naast deze terminal presenteerde het een meer bescheiden vernieuwing, de OnePlus 7.

Bescheiden in innovatie, omdat ze qua hardware de meeste componenten delen. Maar terwijl de OnePlus 7 Pro zich inzet om elementen van de gamingwereld, het 90Hz-scherm, naar de high-end te brengen, is de OnePlus 7 tevreden als een bijgewerkte recensie van de OnePlus 6T. Of dat is tenminste wat het ons op het eerste gezicht vertelt, maar zal de OnePlus 7 een terminal zijn die alleen zijn voorganger wil verbeteren of zal het een grote verandering met zich meebrengen? Nadat ik hem een ​​maand als mijn persoonlijke telefoon heb gebruikt, vertel ik je over mijn ervaring in deze analyse.

ONEPLUS 7,  KENMERKEN

Design: de klassieke high-end sandwich

De avant-garde in de mobiele telefoniesector focust op design, maar altijd met dezelfde grondstof. Materialen die in de hand werken, zowel voor de sensaties die ze overbrengen als voor hun kwaliteit. Maar uiteindelijk hebben we natuurlijk altijd dezelfde combinatie. Een gemengde sandwich gaat overal hetzelfde dragen, waar hij ook is, en dat gebeurt met de OnePlus 7; De glazen structuur met aluminium frame is een veilige gok, maar het is niet de enige. Het is dat zelfs het design er tegen werkt, het lijkt onvermijdelijk op de OnePlus 6T en dus ook op de OnePlus 6 . Ja, er zijn details waarmee we ze kunnen onderscheiden, maar op het eerste gezicht is het dezelfde telefoon.

Voor bijna alle scherm, verminderde frames in alle richtingen en met de opname van een druppelvormige inkeping die het bovenste deel van het scherm binnendringt. Op dit vlak is er ook nog het eerste verschil met zijn voorgangers, een groot rooster waar de headset voor oproepen in ondergebracht is die ook als frontluidspreker werkt. Het scherm behoudt daarentegen hetzelfde formaat als dat van de OnePlus 6T, 6,41 inch met een conservatieve resolutie: Full HD +. Als we de helft van deze sandwich inspecteren, vinden we het metalen deel van de set, met name aluminium met een glanzende afwerking.

In dit metalen chassis zijn de verschillende knoppen geïntegreerd, rechts de ontgrendeling en net boven de Alert Slider. Deze schakelaar, voor de nieuwe, dient om te schakelen tussen de verschillende geluidsmodi (geluid, trillingen en stilte), duidelijk geïnspireerd door die van Apple-terminals, het is een kenmerk geworden van de smartphones van het Aziatische bedrijf. Aan de andere kant bevindt zich de knop voor de volumeregeling, samen met de lade voor de dubbele NanoSIM. In het onderste frame vinden we de USB C 3.1-poort in het midden van de microfoon voor oproepen en de tweede luidspreker. Nee, er is geen koptelefoonaansluiting. OnePlus sloot zich aan bij de trend om af te zien van deze poort en lijkt niet van gedachten te veranderen.

De achterkant heeft een glanzende grijsachtige afwerking, die, afhankelijk van hoe het licht valt, de indruk kan wekken heel donkerblauw, bijna zwart te zijn. Dit aan de zijkanten gebogen achterruit om de ergonomie te bevorderen is een magneet voor vingerafdrukken, hieraan wordt ook de obsessie toegevoegd om te voldoen aan de wetten van de zwaartekracht. De OnePlus 7 is glad en het lijkt erop dat het bedrijf het zelf weet, daarom hebben ze een omslag in de doos, een detail dat wordt gewaardeerd.

De OnePlus 7 is geen grote terminal, qua formaat wordt hij goed behaald. Het staat op een bepaalde afstand van grotere terminals zoals de OnePlus 7 Pro, maar ook van compacte terminals zoals de Samsung Galaxy S10e. Uiteindelijk gaat het om de sensaties in de hand. En het is dat het in de hand solide, robuust en goed gebouwd aanvoelt . Maar het is nog steeds hetzelfde als wat we al hebben gezien in de afgelopen generatie, het is nuchter en continu; een ontwerp voor wie geen aandacht wil trekken , zo erg zelfs dat er maar (in Spanje tenminste) één kleur beschikbaar is.

Multimedia-sectie: kwaliteitsgeluid met een scherm dat hieraan voldoet

Als iets werkt, waarom zou je het dan veranderen? Dat moeten de ingenieurs van OnePlus hebben gedacht bij het ontwerp van de voorkant van deze terminal. De essentie van innovatie en de mankracht om het uit te voeren, was gericht op de OnePlus 7 Pro . Het resultaat dat velen van ons al kennen, is een scherm dat bijna het hele front beslaat met een verversingssnelheid van 90 hertz en een stap zet in termen van resolutie, omdat het de eerste terminal van het bedrijf is met een QuadHD + -paneel.

In de OnePlus 7 zullen we dit niet zien, noch een gebogen scherm met bijna geen frames, noch 90 hertz, noch die sprong in resolutie. Integendeel, we hebben een doorlopend paneel en dat zonder dat OnePlus het heeft bevestigd, lijkt het identiek aan de OnePlus 6T. Ze zijn 6,41 inch met AMOLED-technologie, verhouding 19,5: 9 en resolutie 1.080 x 2.340 pixels of Full HD + . Met een Gorilla Glas 6-coating om het te beschermen tegen krassen en mogelijke valpartijen, afgewerkt in 2,5D-glas in de hoeken ten gunste van esthetiek, lijkt het erop dat het glas smelt met het metaal.

Gebruikmakend van 85,5% van de voorkant en met een meer dan acceptabele pixeldichtheid, 415 pixels per inch, is het een scherm dat kan worden gezien. Het haalt niet de excellentiequota van het OnePlus 7 Pro-scherm, maar het blijft een tandje hoger dan dat van de OnePlus 6T . Deze stap is een sectie zoals de helderheid van de terminal, buitenshuis reageert de automatische helderheid goed en zonder dat we deze op het maximum hoeven te zetten, kunnen we een glimp opvangen van de inhoud die we op het scherm hebben. Het is mogelijk en aannemelijk dat deze helderheid op de meeste plekken voldoende is , maar woon je op een plek waar de zon intenser schijnt, dan kun je het beste kiezen voor een terminal die begint bij 600 nits.

Het is nog steeds een goed opgelost scherm. Ja, je mist die extra definitie die een hogere resolutie of de 90 hertz van de OnePlus 7 Pro oplevert -degenen die het in de hand hebben gehad zullen het begrijpen- Het is een scherm met een acceptabel detailniveau en waarmee je door inhoud kunt bladeren, lezen of consumeren zonder dat we visueel moeten spannen. De kalibratie van kleuren, tinten en hun weergave is meer dan bereikt. Bovendien, in het geval dat we willen configureren op basis van onze persoonlijke voorkeuren, biedt OnePlus drie kleurmodi: intens, natuur en geavanceerd.Binnen de laatste hebben we drie andere modi: AMOLED, sRGB en Display-P3-kleuren. De tonaliteit veranderen naar kouder (blauwe tinten) of warmer (gele tinten), is op een steenworp afstand dankzij de schuifregelaar die OxygenOS ons biedt.

Persoonlijk is de kleurconfiguratie die we het leukst vinden AMOLED-kleuren in het geavanceerde gedeelte en de tonaliteit aangepast om een ​​witte kleur te verkrijgen die dichter bij de werkelijkheid ligt en niet zo gelig. We moeten het over de notch hebben, we zijn al meer dan gewend aan dit schiereiland op onze schermen, in de vorm van een druppel en onderbroken in het bovenste gedeelte. Dankzij de software kunnen we deze inkeping verbergen, de pictogrammen zullen dit gebied bezetten dat nu zwart getint is, dus het gebruik ervan is goed. Als je van een terminal zonder inkeping komt, lijkt dit misschien een aantrekkelijke optie, maar uiteindelijk doet het hetzelfde als het zichtbare zwarte frame rond de camera.

Het geluid, zonder een koptelefoonpoort, zou je kunnen verwachten dat dit gedeelte onopgemerkt voorbijgaat. Integendeel, OnePlus heeft naar zijn gebruikers geluisterd. In de OnePlus 7 zijn er twee luidsprekers , de eerste was bedoeld om ons het geluid rechtstreeks te bieden en daarom geplaatst in het grote rooster bovenaan de voorkant, de tweede in een meer conventionele positie: aan de onderkant van de terminal naast de USB C-poort en microfoon. Het is misschien niets nieuws als je gewend bent aan de dubbele voorluidsprekers van terminals als de Google Pixel 3XL, maar het is de eerste keer dat OnePlus besluit in te zetten op een opmerkelijke verbetering van het geluid.

Deze verbetering gaat hand in hand met de Dolby Atmos-certificering , die de ervaring van een toch al krachtig stereogeluid verbetert. Door het volumeniveau geleidelijk te verhogen, zijn we in staat om de nuances in de noten waar te nemen zonder dat ze de definitie en body verliezen door de toename van het volume. Omdat de OnePlus 7 luid klinkt en klinkt. Op maximaal vermogen heeft het niets om mijn Google Pixel 2 XL jaloers op te maken, ik zou zelfs durven zeggen dat het meer vermogen en beter geluid heeft. Vervorming is praktisch nul of onmerkbaar voor ongetrainde oren , het brede dynamische bereik zorgt voor een krachtige bas zonder precieze hoge tonen te vergeten.

Terugkerend naar de Dolby Atmos-certificering, biedt het opties als het gaat om hoe we de geluidsrespons van de OnePlus 7 willen . Met drie opties, vier als we de volledige deactivering meetellen, die ondanks het feit dat ze niet drastisch veranderen als we van de ene naar de andere gaan terwijl we naar muziek luisteren, ze de gebruiker ertoe aanzetten om degene te kiezen die het meest geschikt is voor het moment of degene die ze verkiezen. Dynamisch, de voorgedefinieerde optie en met een meer algemene aanpassing zodat het niet uitmaakt naar welk muziekgenre we luisteren, het heeft goede bassen, hoge tonen en scherpte. Film, een meer 'cinematografisch' effect dat wordt bereikt met behulp van galm en die het hele geluid meer body geeft. Muziek, meer nuances om de verschillende instrumenten en gespeelde noten te waarderen.

Deze opties, aanwezig in het geluidsgedeelte, zijn bedoeld voor zowel luidsprekers als koptelefoons. In het laatste hebben we nog een aanpassingsgedeelte, het wordt geactiveerd zodra we de hoofdtelefoon aansluiten en het is in "headset-modus". Hier zijn nog drie instellingen: gebalanceerd, warm en genuanceerd. De eerste is geen substantiële verandering ten opzichte van standaardaudio en mogelijk kunnen alleen getrainde oren de vermeende verbetering horen. De tweede verbetert nog meer het dynamische bereik en een andere nuance, afhankelijk van of de noten lager of hoger zijn. De derde en laatste, in mijn oren, lijkt het me dat hij tussen de eerste twee te paard zit. Er is verbetering, of in ieder geval verandering, maar niets opmerkelijks om het op te laten vallen.

OnePlus heeft de batterijen geplaatst en vooral geluisterd naar zijn gebruikers. Het scherm is niet op het niveau van zijn oudere broer , een snufje scherpte en helderheid zou goed van pas komen, als het ook een verversingssnelheid had hoger dan 60 hertz zou het een luxe in zijn assortiment zijn. Het geluid heeft daarentegen geen nadelen , met voldoende kracht en helderheid biedt de OnePlus 7 een luisterervaring die het vermelden waard is. Het verwerpelijke zou de uitsluiting van de koptelefoonpoort kunnen zijn en, vooral, het niet opnemen van een adapter in de doos.

Prestaties die niet verwonderlijk zijn

Een rubriek waarin OnePlus altijd opviel, sinds de oprichting heeft het gekozen voor kracht. Bij de OnePlus 7 blijft deze feature bestaan. Het heeft weinig om zijn oudere broer of enig vlaggenschip van de concurrentie te benijden. Binnenin zit het winnende recept voor deze eerste helft van het jaar: de Qualcomm Snapdragon 855-processor samen met 8 GB RAM en 256 GB opslag. Er is ook een meer bescheiden versie waarvan het RAM-geheugen en de opslag zijn teruggebracht tot respectievelijk 6 GB en 128 GB. Een niet-uitbreidbare opslag waarvan de grootste deugd het type geheugen is dat wordt gebruikt. OnePlus maakt de sprong en sluit zich aan bij de UFS-club, meer bepaald de UFS 3.0; met lees- en schrijfsnelheden hoger dan die in eMMC-geheugens.

Dus hoe presteert de OnePlus 7? Nou, het vliegt, en niet letterlijk, maar de vloeiendheid en snelheid bij het reageren op de commando's van de gebruiker is onstabiel. Hoewel het niet verwonderlijk is. Het vreemde zou zijn dat met deze reeks ingrediënten de uitvoering van de plaat niet op orde was, maar OnePlus weet hoe je terminals moet maken . Het is in staat om het meeste uit de ingrediënten te halen en alles aan te kleden met veelbelovende software waar we later over zullen praten.

Dagelijks, met gebruik op basis van het springen tussen de verschillende sociale netwerken naast het consumeren van streaming multimedia-inhoud van Netflix, YouTube of Spotify; de OnePlus 7 heeft opmerkelijk goed gepresteerd. Er zijn, althans in mijn ervaring, geen vertragingen, onverwachte sluitingen of vastlopen bij het openen van applicaties en het wisselen tussen applicaties. En als we het tot het uiterste willen gaan, kijkend en hopend dat het niet goed weet op te lossen wat we er van vragen, loopt de OnePlus 7 uit de hand. Games zoals Fortnite, PUBG of Legends bewegen met een solide framesnelheid en de hoogste grafische kwaliteit. De Adreno 640 reageert goed op de meest veeleisende grafische taken. Bovendien slagen de temperaturen erin om bruikbare cijfers vast te houden en zonder dat het onaangenaam is om de telefoon in de hand te houden. Ja,de gebieden van de achteruitrijcamera en de bovenrand zijn degene die het meest te lijden hebben onder deze temperatuurstijging.

Deze verspilling van stroom gaat gepaard met een batterij van 3.700 mAh . Hoewel we qua ontwerp, grootte en formaat een extra 300 mAh hadden kunnen verwachten, die het cijfer van zijn oudere broer bereikt. Het gewicht en de dikte zouden zijn vergroot, al denk ik dat weinig gebruikers een klacht zouden hebben in ruil voor het verbeteren van de autonomie en het wat minder opvallen van de cameramodule. Maar vergis u niet, autonomie is niet slecht. Afhankelijk van de dag en rekening houdend met het feit dat mijn gebruik behoorlijk intens is, heb ik het einde van de dag bereikt met nog 15% batterijvermogen. Als we de hele dag games spelen, moeten we natuurlijk de oplader gebruiken. En als dat zo is, doet snelladen zijn werk heel goed. Het is niet de 30 watt van de Warp Charge, maar het is ook niet ver,ze hebben een vermogen van 20 watt en kunnen de terminal in minder dan anderhalf uur opladen van 0% tot 100%.

Wat connectiviteit betreft, geen verrassing. Alle denkbare basisverbindingen: NFC, Bluetooth 5.0, USB C 3.1, etcetera. Wat we wel hebben, zijn tekortkomingen, de glazen achterkant is geen indicatie voor ondersteuning van elk type draadloos opladen en zoals we hadden verwacht in het ontwerpgedeelte, maakt het af van de 3,5-millimeter jack-poort. Waterbestendigheid is een complex probleem in de OnePlus 7-serie, ze hebben geen enkele IP-certificering. Hoewel OnePlus zelf heeft uitgelegd dat er tijdens het fabricageproces van de terminals interne tests zijn uitgevoerd om enige beveiliging te bieden tegen onbedoelde spatten . De IP-certificering garandeert ook niet dat het bedrijf zal zorgen voor de mogelijke reparatie vanwege vochtigheid,houd het water uit de buurt van uw smartphones.

OxygenOS, het beste van Android Stock met toevoegingen die de ervaring verbeteren

De aanpassingslaag van OnePlus heeft een aantal niveaus van uitmuntendheid bereikt en overtreft de volledig voorraadervaring die een Google-terminal zou kunnen bieden. De puristen zijn het misschien niet met me eens, maar ik herinner me dat mijn persoonlijke telefoon door Google is gemaakt . OxygenOS is erin geslaagd de top te bereiken door zijn prestaties te verbeteren , het is niet dezelfde laag die bij de OnePlus 2 werd geleverd. De bloatware bestaat niet of is minimaal, we hebben de typische Google-applicaties (we kunnen ze uitschakelen) en af ​​en toe een OnePlus-applicatie die voegt functionaliteit toe. Het meest merkwaardige is dat Netflix standaard geïnstalleerd is, maar we kunnen het ook verwijderen als we deze service niet gebruiken.

In detail treden en alle kenmerken van OxygenOS vertellen zou zijn om deze analyse te verlengen, in plaats daarvan zal ik het in het algemeen hebben over de prestaties en de functionaliteiten die ik heb gebruikt. Visueel is het een goed ontworpen laag, de kleuren, typografie en de algemene indeling zijn goed bereikt. Het doet ons veel denken aan Android Stock, maar met een aanpassing die we niet kunnen vinden in Google-terminals . Met OxygenOS kunnen we het lettertype, het thema van de terminal (licht-donker), de kleur van de pictogrammen, het toetsenbord, gebaren en een lange lijst met opties wijzigen. We kunnen de interface bijna helemaal naar wens aanpassen, zelfs met de Launcher kunnen we het aantal weer te geven pictogrammen wijzigen.

Binnen deze Launcher is het hoofdscherm eenvoudig, met pictogrammen, mappen en gebaren om het meldingsgordijn te verlagen of de toepassingslade weer te geven. Een ander gebaar, naar rechts slepen, opent een submenu genaamd Plank, hier alsof het een controlecentrum is, kunnen we applicaties openen voor snel gebruik (rekenmachine, kalender, klok) of degene toevoegen die we willen. Het heeft veel te bieden en is in veel gevallen bruikbaar, maar persoonlijk heb ik het niet zo vaak gebruikt als ik in eerste instantie dacht. In het verlengde hiervan, een functie die ik veel heb gebruikt, zijn de gebaren, zowel die voor navigatie als die gemaakt met het scherm uit.

De navigatiebewegingen zijn succesvol, ze zijn gemakkelijk te gebruiken en de leercurve is niet te steil. In het geval dat we niet overtuigd zijn, hebben we altijd het klassieke Android-toetsenbord - we kunnen het omkeren - of het amalgaam van knoppen plus Android Pie-gebaar. Bij mijn gebruik heb ik afgezien van het toetsenbord, omdat het geen overdreven grote terminal is, zijn de gebaren comfortabel in het gebruik. Met het scherm uit, hebben we ook enkele gebaren, niet om door de terminal te navigeren, maar om de zaklamp te activeren, het liedje te veranderen, de camera-applicatie te starten en nog een paar voor het spel van de reeds genoemde. Ze zijn in veel situaties nuttig, ze voorkomen dat we de terminal moeten ontgrendelen en ze besparen ons tijd.

OxygenOS integreert ook specifieke modi, Zen-modus en Fnatic-modus , ze zijn antagonistisch. De eerste doet alsof we wegkomen van de terminal, dat we stoppen om de rozen op de weg te ruiken en we zijn niet gefocust op het scherm van ons toestel. Het doet dit door alle functionaliteiten te blokkeren behalve de basisfuncties: noodoproepen. De tweede wil dat we ons concentreren op de game die we op het scherm hebben, de meldingen verdwijnen en via de software middelen concentreren op het verbeteren van de game-ervaring. Beiden doen hun werk goed, hoewel ik mezelf de tweede meer heb zien gebruiken dan de eerste.

Een andere interessante optie is de mogelijkheid om applicaties te dupliceren, een functionaliteit die te zien is in Xiaomi-terminals, waardoor we verschillende accounts van dezelfde applicatie kunnen hebben. De Android-versie onder deze aanpassingslaag is Pie en Android Q zal meer dan zeker naar de toekomst komen.OnePlus heeft ook de neiging om periodiek updates naar zijn terminals te sturen, zo erg zelfs dat ik gedurende de tijd die ik met de OnePlus 7 heb doorgebracht er twee heb ontvangen . Ze hebben het gedeelte van de camera en de algemene stabiliteit verbeterd, al erg goed, het is zonder twijfel een bedrijf dat zijn gebruikers in dit opzicht in de watten legt.

Beveiliging: nauwkeurige, correcte en functionele biometrie

Verborgen in het scherm vinden we de optische vingerafdruklezer en met goede prestaties . Het bedieningsoppervlak is vergroot, dit vergemakkelijkt het ontgrendelen doordat de plaatsing van de vinger bij het ontgrendelen niet zo nauwkeurig hoeft te zijn. En als je eenmaal je vinger hebt geplaatst, is ontgrendelen snel. Het is niet onmiddellijk, maar het wachten om toegang te krijgen tot het scherm is minimaal ondanks een zeer aantrekkelijke animatie (we kunnen het wijzigen of deactiveren). Natuurlijk moet het gebied waar we de vinger laten rusten verlicht zijn , als het scherm volledig is uitgeschakeld de telefoon wordt niet ontgrendeld. OnePlus lost dit op door software te trekken, het optillen van de telefoon activeert het sfeerscherm met het verlichte gebied en hetzelfde gebeurt als we dubbeltikken op het scherm.

Mocht de schermlezer niet overtuigd zijn, dan kunnen we kiezen voor een face unlock. Het maakt geen gebruik van een camera of sensor die speciaal is bedoeld voor het scannen van gezichten, de camera aan de voorkant is bedoeld voor deze functie. Beveiliging zou het punt ertegen zijn, door geen driedimensionale scan te doen, zou een foto de mobiel kunnen ontgrendelen, hoewel ik het heb geprobeerd en het niet is gebeurd. Het is een snelle en praktisch onmiddellijke ontgrendeling, we hoeven niet in een bepaalde hoek naar de terminal te kijken of deze te dicht bij ons gezicht te brengen. Bij weinig licht zal een lichtflits  onze gezichten verlichten om de mobiel te ontgrendelen, het is ongemakkelijk en ik raad aan om in die situaties de vingerafdruk te gebruiken.

Camera's: een eerlijke evolutie en niets riskant

De vernieuwing in het fotografische gedeelte komt in een straaltje, twee achtersensoren, maar niets met een groothoek- of telelens. De belangrijkste is een Sony IMX 586-sensor van 48 megapixels die is gegroepeerd in groepen van vier, waardoor we ongeveer 12 megapixels kunnen opnemen, als toegevoegde optische en elektronische stabilisatie, een diafragma van f / 1.7 . De tweede sensor is 5 megapixels, f / 1.4 diafragma en 1,12 micrometer pixels. Voor de camera aan de voorkant hebben ze gekozen voor een 16 megapixelsensor ondertekend door Sony, de IMX 471, het diafragma is f / 2.0.

De mogelijkheden van deze camera's blijven achter bij die van hun oudere broer, simpelweg door twee sensoren minder te monteren. Ja, er zijn twee camera's aan de achterkant. Maar dit betekent niet dat de tweede een differentiële functionaliteit toevoegt , het is ontworpen om betere informatie vast te leggen en een realistischer vervagingseffect te creëren. Het biedt niet de veelzijdigheid van een groothoek of de zoom van een telelens , het gebruik ervan is bedoeld om meer te begeleiden dan om afzonderlijk te worden gebruikt. Afgezien hiervan kunnen we bijna hetzelfde doen in de foto- en video-secties. Opnemen met 4K en 60 frames per seconde, superslowmotion in 1080p bij 240fps, panoramamodus, time-lapse, pro-modus, HDR, portretmodus en nachtlandschapsmodus, alles blijft behouden.

Laten we het hebben over de fotografische resultaten, overdag en omdat we heel algemeen zijn, hebben we een camera die presteert. Het detailniveau, de weergave van kleuren en het gebruik van HDR is goed . Het kleurgedeelte is het gedeelte dat de meeste verandering heeft ondergaan sinds het begin van deze analyse, omdat het in het begin te vlak was en dankzij de updates levendiger is geworden. De HDR die we noemden doet zijn werk goed in de automatische modus en beslist wanneer hij niet handelt. Als we altijd met HDR fotograferen, hebben we foto's waarin de schaduwen en tegenlicht verhoogd zijn, evenals momenten waarop de kleur te verzadigd is.

Links zonder HDR en rechts met HDR

Het gebruikelijke gebeurt 's nachts, de optische stabilisatie en de 1.7 brandpuntsafstand kunnen het verlies aan detail en de toename van ruis in de foto's niet redden.Om dit te voorkomen hebben we een specifieke modus, Nachtlandschap, het lukt het om foto's 's nachts te verbeteren, hoewel het een nadeel heeft, beweging. Het is een bruikbare modus in objecten of scènes zonder beweging, als er een mogelijkheid is dat iets of iemand beweegt, zal de resulterende foto een onscherpte vastleggen. Dit komt doordat het de belichtingstijd merkbaar verlengt en de ISO het op 0 houdt. Het is handig, maar je moet wel weten wanneer je het moet gebruiken en een goede polsslag hebben of een statief meenemen. Er is een handmatige modus en daarmee hebben we toegang tot de basisinstellingen (ISO, belichting, focus, witbalans, sluitertijd) waarmee we meer kunnen spelen met hoe we de foto willen en ons een RAW-bestand geven om later te bewerken.

Normaal omhoog, Nachtlandschap modus omlaag

Aan de voorkant doet de camera het prima , de focus en de resultaten van de foto's zijn goed. Qua kleur is het mogelijk de camera die het meest lijdt, ze komen minder levendig uit dan achterin. Het heeft de typische functionaliteiten van camera's voor selfies: schoonheidsmodus, onscherpte, flitslicht op het scherm, enz. Verderop naar de video, aan de voorkant presteert het goed, maar het gebrek aan optische stabilisatie is merkbaar. In de achteruitrijcamera daarentegen weet de combinatie van OIS en EIS plotselinge bewegingen te elimineren. De mogelijkheid om op te nemen in 4K bij 60 fps valt op, de vloeiendheid en details zijn opmerkelijk. Een andere verbetering zijn de microfoons, nu is bij het opnemen van een soort show het geluid van de opname hoorbaar, er zijn geen piepjes en instrumenten kunnen zonder al te veel moeite worden onderscheiden.

ONEPLUS 7 FOTOGALERIJ

We laten u een link naar de galerij op Flickr achter, zodat u de foto's zonder compressie kunt bekijken.

OnePlus 7, conclusies, prijs en mening

Zeven zijn de terminals die OnePlus op de markt heeft gebracht, ondanks dat het relatief kort aan de concurrentie is, heeft het toch een trouw publiek weten te winnen. Een publiek dat in staat is om van terminal te wisselen, of dat in ieder geval te overwegen, om de zes maanden om de nieuwste door het bedrijf te laten presenteren. In dit kader past de OnePlus 7 perfect bij ons. Met een bijpassende interieurrenovatie, althans op het gebied van vermogen, met verbeterd geluid, met een sublieme software-ervaring en camera's die, zonder de beste te zijn, capabele foto's produceren. Het is een terminal die niet van plan is om iets revolutionair te veranderen, het is tevreden met het aanbieden van een reeks hoogwaardige ingrediënten om het eindresultaat een gemengde sandwich te geven op het hoogtepunt van elk haute cuisine-gerecht.

De conformistische strategie duurt misschien niet lang, maar ondertussen biedt de OnePlus 7 "bijna" hetzelfde als zijn grote broer . De truc om te spelen is de prijs, beginnend bij 560 euro en tot 610 euro in de meest geavanceerde versie. Omdat het zijn configuraties 6 GB - 128 GB en 8 GB - 256 GB zijn, respectievelijk voor RAM en opslag. We kunnen ze echter nergens de schuld van geven, vooral niet als we hun meest risicovolle weddenschap op de markt hebben. Hoewel er natuurlijk al geruchten de ronde doen over een T-vernieuwing van zijn terminals. Hoe het ook zij, de OnePlus 7 is een veilige gok voor degenen die zich kunnen conformeren en niet zozeer voor degenen die op zoek zijn naar innovatie.