Elke dag wordt er meer gepraat over het gebruik van drones om pakketjes te bezorgen, ook als taxi. Maar niemand zegt dat dat in werkelijkheid pas mogelijk zal zijn als er een luchtverkeersleiding is die dat verkeer kan opvangen. Naast de huidige wettelijke limieten. Dat is precies waarom NASA een samenwerkingsverband heeft gesloten met Uber. Om een geautomatiseerde luchtverkeersleiding te ontwikkelen die botsingen kan vermijden en die nieuwe business mogelijk maakt.
Echt nodig
Het maakt niet uit of het Amazon is om pakketjes te versturen, Telepizza om je diner te geven of Uber om je fysiek naar het vliegveld te brengen. Alle toekomstige lichte luchtvoertuigen hebben een vorm van verkeerscontrole nodig om ongelukken te voorkomen. Om niet in botsing te komen met gebouwen, met vliegtuigen of andere bestuurde vliegapparatuur, of met andere in zijn soort. In feite ontwikkelt NASA samen met andere organisaties een luchtverkeersleidingssysteem voor onbemande drones. Uber is hiervan de belangrijkste en het plan is dat dit in 2019 klaar is om te beginnen met testen.
Luchtverkeer op lage hoogte in de toekomst
Uber heeft al verschillende aankondigingen gedaan van zijn voornemen om een drone-taxiservice in de lucht, de uberAIR, te promoten. Het is niet duidelijk wanneer er een controlesysteem komt dat het aantal van deze voertuigen dat zou kunnen worden gelanceerd, kan volgen. Ja, het is dat ze allemaal de piloten liever vermijden: voor pakketten ligt het voordeel voor de hand, voor taxi's kan het elimineren van de piloot een andere passagier toevoegen ...
Uber met NASA
Het was op de recente luchtvaartconferentie begin mei in Los Angeles. Uber maakte bekend een samenwerkingsovereenkomst te hebben getekend met het Amerikaanse ruimtevaartagentschap. Ze hebben uit eerste hand informatie gekregen over hoe ze van plan zijn de uberAIR-service te starten. Het zal een pilootproject zijn in Dallas-Forth Worth (Texas). In ruil daarvoor zal NASA op piekmomenten luchtverkeerssimulaties voorbereiden boven de stad Texas. Ze zullen gegevens vergelijken om te zien hoe het werkt en zich voorbereiden op de volgende stap: Los Angeles en Dubai. Daar hoopt hij tegen 2020 Uber zijn drone-taxi's te laten besturen.
Uber zoekt naar stedelijke gebieden met meer dan twee miljoen mensen en een dichtheid van meer dan 2.000 mensen per vierkante mijl. Het moeten steden zijn met grote territoria waarin een drone-taxi een opmerkelijk voordeel is bij het reizen. Ze hopen zich te kunnen verplaatsen met snelheden tussen 240 en 320 km / u, vandaar de interesse om afgelegen punten in grote steden met elkaar te verbinden. En ze rekenen erop dat ze tussen specifieke punten vliegen, niet van (of naar) waar dan ook. Het zullen "knooppunten" of verzamel- of afzetgebieden zijn, zoals "haltes".
Uber-luchttaxi's
Op dezelfde conferentie heeft Uber onthuld hoe zijn luchttaxi's eruit zullen zien. Het worden elektrische drones en ze hopen dat ze in 2023 volledig ingezet zullen worden. Ze zullen verticaal opstijgen en landen, die 320 km / u halen en vliegen op zo'n 300 meter. Ze zullen het doen tussen bepaalde daken van gebouwen die zijn ingeschakeld als landings- en startplatforms.
Deze drones kunnen met elke acculading ongeveer 100 kilometer afleggen. Ze zullen worden uitgerust met vier motoren met propellers voor verticaal opstijgen en landen , plus een vijfde motor en propeller voor voortstuwing. Uber verwacht dat ze autonoom zijn, hoewel ze in eerste instantie altijd zullen worden bestuurd door een mens.
NASA-controle
Het Amerikaanse agentschap is in 2015 begonnen met werken aan een luchtverkeersleidingssysteem. Het ging om het focussen op verkeer onder de 120 meter . Dit wordt niet gecontroleerd door de American Federal Aviation Administration (FAA), noch door andere organisaties in andere landen. Daarom staat de wet drones of modelvliegtuigen toe om alleen tot die hoogte te vliegen (gelijk aan 400 voet).
Vliegende drones voor verschillende taken
NASA begon door te voorkomen dat drones buiten het zicht van de piloot drijven. In een tweede fase lieten ze zich buiten het gezichtsveld verplaatsen, waarbij ze automatisch bepaalde gebieden (gebouwen of steden) respecteerden. Dit jaar testen ze technologieën die voorkomen dat ze elkaar naderen of paden kruisen. En volgend jaar, de laatste fase, zullen ze over bevolkte gebieden kunnen vliegen. Dat is nu verboden door de FAA, maar het is de noodzakelijke stap om de distributie een toekomstige realiteit te laten zijn . Als dat werkt, zal NASA het systeem doorgeven aan de FAA om te zien hoe het compatibel kan worden gemaakt met door menselijke piloten gecontroleerde vluchten.
Realiteit…
Er is in ieder geval nog een lange weg te gaan voor een automatische luchtverkeersleiding om dagelijks met drones te vliegen. Er zullen sensoren op de grond zijn, andere op de drones zelf, maar als er veel tegelijk vliegen, kunnen de systemen gemakkelijk verzadigd raken met zoveel informatie. Het zal jaren duren voordat de FAA zoiets goedkeurt en het zal zeker niet zo snel gaan als Uber of Amazon zou willen. Op dit moment vliegen er tussen de 5 en 6.000 drones tegelijkertijd in het Amerikaanse luchtruim. Dit wordt vermenigvuldigd met 100 wanneer deze services werken.
Er zijn veel onbekenden, zoals welke ruimtes in bewoonde gebieden moeten worden gereserveerd voor opnamen in geval van pech of nood. Op dit moment zijn er in de Verenigde Staten bijna tien keer meer geregistreerde drones dan vliegtuigen en lichte vliegtuigen. Het kan 90 dagen duren voordat de FAA toestemming geeft, en het eerste doel van het nieuwe systeem is om op lage hoogte te dienen en binnen 90 seconden te reageren. Tegen het einde van het jaar zou zoiets moeten werken om zo'n 500 luchthavens en vliegvelden te bestrijken.
Amazon, UPS of DHL hebben niet zoveel geduld ... maar ze zullen niet veel keus hebben. Voor degenen die verantwoordelijk zijn voor het NASA-programma, zijn er nog ongeveer 10 jaar voordat Amazons droom uitkomt . En hopelijk zijn er geen incidenten in de tests en dat geen enkele drone iemand doodt of in botsing komt met een vliegtuig. Er kan een specifieke verdeling zijn, of zelfs een specifieke transfer van passagiers van het ene punt naar het andere, maar geen "verkeer" totdat het systeem dat het controleert veilig is.