Optische vezel . De twee modewoorden in de commerciële aanbiedingen van praktisch alle operators. Glasvezel werd tot voor kort niet veel gebruikt, alleen aangeboden door twee bedrijven. Nu bieden echter bijna alle telecommunicatiebedrijven een pakket met glasvezel aan. Maar wat is vezel precies? Hoe werkt het? Moeten we echt glasvezel installeren in plaats van ADSL? We gaan proberen uit te leggen, in woorden die we allemaal kunnen begrijpen, waaruit de vezel bestaat en hoe het werkt dat de operators ons tegen elke prijs willen verkopen.
Rustig maar, het is niet onze bedoeling om uit te leggen hoe glasvezel zo technisch werkt dat alleen een telecommunicatie-ingenieur het begrijpt. Integendeel, we willen grofweg uitleggen wat deze prachtige technologie is die onze huizen voorziet van 300 Mbps-verbindingen waarmee we over het internet vliegen. Het eerste dat we moeten weten, is dat we momenteel twee soorten vezels op de markt hebben: HFC en FTTH . De afkorting HFC komt van Hybrid Fibre Coaxial of Coaxial Hybrid Fibre. Met andere woorden, hoewel de operators het verkopen als een glasvezelverbinding, is het in werkelijkheid een hybride systeem tussen glasvezel en coaxkabel. Glasvezel wordt gebruikt om het hoofdknooppunt met de knooppunten in elke zone te verbinden, maar de kabel die het knooppunt met het huis van de klant verbindt, is een coaxkabel . Coaxiale kabel is, voor ons te begrijpen, als een televisieantennekabel, maar de gebruikte kabel is dikker en stijver.
Bij een HFC- installatie brengt de installateur de coaxkabel van de RITI (communicatieruimte van het gebouw) of van het dak (als er geen RITI is) naar het huis van de klant. Thuis zul je een coaxkabel moeten installeren waar we de kabelmodem willen plaatsen (dat is de naam van de router die in dit type glasvezel zit). Als we televisie hebben gehuurd, moet je ook de kabel meenemen naar de plek waar we de decoder willen neerzetten.
Een van de bekendste operators in ons land die gebruik maakt van dit soort technologie is ONO , of nu Vodafone , aangezien het Britse bedrijf het kabelbedrijf juist heeft overgenomen om zijn glasvezelnetwerk te krijgen. Daarom biedt het bedrijf momenteel HFK's aan in gebieden die al ONO- bedrading hadden .
Aan de andere kant hebben we het FTTH- of Fibre To The Home-systeem (Fibre to the home) . Dit systeem wordt gebruikt door Movistar , en nu door de rest van de bedrijven die glasvezel beginnen aan te bieden, zoals Orange of Jazztel . Vodafone heeft ook een deel van zijn netwerk met FTTH , maar alleen in gebieden waar ONO nog geen kabel had ingezet. Met het FTTH- systeem worden glasvezelkabels met behulp van optische distributiesystemen bij elke klant thuis gebracht . Dus alle bedrading, vanaf het bedieningspaneel (OLT)zelfs ons huis is gedaan met behulp van glasvezelkabel. Eenmaal thuis zal de installateur de glasvezelkabel van de RITI uploaden en een optische rozet op ons plaatsen . Het is een merkwaardig feit dat het apparaat dat wordt gebruikt om glasvezelkabels te smelten, een pigtail wordt genoemd . Hier heeft u een basisschema van de installatie uitgevoerd door Movistar .
Dus wat zijn de verschillen tussen HFC en FTTH ? Op technisch vlak zijn de snelheden die met FTTH- technologie geboden kunnen worden hoger, maar het maximum dat we momenteel op de markt hebben zijn 300 Mbps-verbindingen, een snelheid die hybride glasvezel (HFC) zonder problemen ondersteunt. Het gebruik van een coaxkabel kan later echter tot verdere problemen leiden, zoals stroomuitval, kabels die vast komen te zitten door een nietje, signaalverlies of zoekgeraakte connectoren. Er zijn ook verschillen in de apparatuur die wordt geïnstalleerd. Met het HFC- systeem is de toegang tot het netwerk via een kabelmodem. De coaxkabel is aangesloten op deze apparatuur en is verantwoordelijk voor het moduleren en demoduleren van het datasignaal. Momenteel hebben kabelmodems een ingebouwde wifi-routerfunctie , dus het is mogelijk om één apparaat te gebruiken. Als we televisie huren, zal de installateur een coaxkabel naar de decoder moeten leggen , aangezien deze bij een HFC- installatie geen verbinding maakt met de router.
Aan de andere kant moeten in een FTTH- installatie twee apparaten worden gebruikt. Aan de ene kant hebben we vanaf de optische rozet een glasvezelkabel die wordt aangesloten op een apparaat genaamd ONT (Optical Network Terminal) . De ONT is het apparaat dat verantwoordelijk is voor het omzetten van het optische signaal in elektrisch en vice versa . Het is een tussenpersoon tussen het optische netwerk en de wifi-router. Bovendien is het noodzakelijk dat het op de elektrische stroom wordt aangesloten. Vanaf de ONT hebben we een netwerkkabel, het logische is dat het categorie 6 is, die wordt aangesloten op de wifi-router. Als we televisie huren, in tegenstelling tot wanneer we HFC hebben , moet de decoder via een netwerkkabel op de router worden aangeslotenen bezet dus een van de ethernetpoorten van de router.
Voordelen ten opzichte van ADSL
Het belangrijkste voordeel is duidelijk: snelheid . Een ADSL- verbinding biedt een maximale snelheid van maximaal 20 megabyte . Het is erg belangrijk om de "naar" te markeren , aangezien de snelheid van een ADSL- verbinding sterk afhankelijk is van de afstand van de centrale tot ons huis . Als we meer dan een kilometer van de plant wonen, zal de snelheid die ons zal bereiken veel minder zijn dan die 20 megabyte. Aan de andere kant, bij gebruik van koperen kabel, ADSLhet is meer vatbaar voor storingen of verlies van kwaliteit van de dienstverlening. Glasvezelkabel daarentegen is gemaakt van glasvezel en is speciaal ontworpen om grote hoeveelheden informatie over te dragen. Bovendien heeft dit type kabel geen last van interferentieproblemen of wordt het beïnvloed door de afstand tot het bedieningspaneel. Dat wil zeggen, de vezel gaat of niet (altijd over FTTH gesproken ).
Hebben we echt zo'n hoge internetsnelheid nodig?
Het is echt een moeilijke vraag om te beantwoorden. Het antwoord is: het hangt ervan af . Het hangt af van het gebruik dat we onze internetverbinding gaan geven. Om eerlijk te zijn, de meeste gebruikers hebben genoeg aan een goed werkende ADSL- verbinding . We hebben geen snelle verbinding nodig om op internet te surfen, e-mail te lezen en onze sociale netwerken te bezoeken. Als we films of series in streaming willen kijken, hebben we meer snelheid nodig, al kan ik je wel vertellen dat ik persoonlijk een landelijke verbinding van maximaal 10 megabyte gebruik en ik Netflix in HD kijk zonder bezuinigingen of stops. Online gokken is veeleisender en als er velen van ons thuis zijn en we allemaal tegelijkertijd verbinding maken, kan ADSL tekort schieten.
Ten slotte is het noodzakelijk om te vermelden dat de internetsnelheid niet uitsluitend afhankelijk is van onze operator. We moeten een aantal teams klaar hebben staan . Als we een verbinding van meer dan 100 megabyte contracteren en we hebben een netwerkkaart die niet gigabit is, zullen we grofweg nooit de gecontracteerde maximumsnelheid halen. We moeten ook aannemen dat het via wifi erg moeilijk is om de volledige gecontracteerde snelheid aan te komen, aangezien dit afhangt van veel niet-controleerbare externe factoren. In het artikel “ Is het de moeite waard om 300 megawatt glasvezel te installeren? "We vertellen je met welke factoren we rekening moeten houden om het meeste uit onze internetverbinding te halen.